Een actieonderzoek vanuit twee perspectieven
In opdracht van het Programma Politie en Wetenschap heeft Crisislab een actieonderzoek uitgevoerd naar optimalisatie van de wijze waarop de politie ten behoeve van de strafrechtelijke vervolging bewijs verzamelt door slimme(re) keuzes in het opsporingsproces. De onderzoekers betitelen dit als ‘slimme opsporing’. Cruciaal is dat zij ervan uitgaan dat je beter 10 zaken snel onderzocht kunt hebben, daarvan 6 naar de rechter brengt en waarvan er 5 tot een veroordeling leiden dan dat je dezelfde capaciteit gebruikt om 1 zaak helemaal uit te rechercheren en deze met bijna 100% zekerheid naar de rechter brengt.
De onderzoekers van Crisislab (www.crisislab.nl), voegden in hun studie de aanbevelingen over slimmere opsporing samen in een handreiking. Vervolgens zijn die in een aantal pilotrechercheteams in meer of minder mate begeleid geïmplementeerd. Daarna hebben ze gekeken of de aanbevelingen in de recherchepraktijk werden overgenomen en dan ook tot efficiëntere bewijsvoering hebben geleid. Over de handleiding, de aanbevelingen en het resultaat rapporteren stelden zij een artikel samen. Het artikel is te downloaden via: HELSLOOT Slimmere opsporing origineel opmaak voor pdf
Meer informatie en recente berichten over deze zaken zijn te vinden via deze link: https://www.huiselijkgeweld.nl/actueel/nieuws/2022/03/24/steeds-meer-zedenzaken-belanden-op-de-plank.
-1. Het Hawthorne-effect heeft naast een gunstige werking in sommige gevallen ook een contraproductieve werking. Veel media-aandacht bij een zaak, resulteert in extra aandacht van leidinggevenden (met name v.w.b. het resultaat van het onderzoek). Dit kan leiden tot niet-productief en niet-efficient verder rechercheren van de rechercheur.
-2. Daarnaast zou het wellicht helpen wanneer onderzocht wordt welke bewijsmiddelen, gecombineerd met welk onderzoek het meest in de vonnissen voorkomen.