Misschien is het u ontgaan, maar het Tijdschrift voor de Politie is in de afgelopen tijd twee keer van uitgever gewisseld. De uitgeverswereld is in beweging, vooral door verschuivingen naar het web. De omzet van boeken is de laatste jaren nog gestegen, maar dat geldt niet voor de tijdschriftenmarkt, hoewel er nog nieuwe tijdschriften verschijnen. Uitgevers kijken kritisch naar hun portfolio en zij doen delen daarvan van de hand. Zo ging het ook met het Tijdschrift. Na een tussenstap kwam het uiteindelijk bij Sdu, de uitgever die zich met een breed, multimediaal portfolio van boeken, tijdschriften en webpublicaties richt op vakmensen in de wereld van veiligheid en juristerij.
In onze gesprekken met de uitgever bleek dat SDU geloof toont in ons tijdschrift. Het levert een belangrijke bijdrage aan opinievorming over de politie. U weet dat het Tijdschrift voor de Politie staat voor het aanmoedigen van het vrijmoedige debat. Geen lichtzinnige opvattingen, maar artikelen met onderbouwde stellingnames.
Middelpunt
Als redactie voelen we ons uitgedaagd om deze betekenis te blijven waarmaken. Samen met de uitgever zoeken we naar wegen om deze missie verder uit te bouwen. Dat gebeurt in het Tijdschrift zelf, maar inmiddels is ook de websitevoordepolitie.nl opnieuw vormgegeven. Onze onvolprezen eindredacteur, Matthijs Hogendoorn, richt zich ook hierop. Wij plaatsen met regelmaat columns, korte artikelen en longreads. Daarnaast bieden we de mogelijkheid om op publicaties op de site of in het tijdschrift te reageren. Het Tijdschrift en de website zullen elkaar versterken en u uitnodigen om zelf vrijmoedig aan het debat deel te nemen. Daarnaast zullen we als redactie, samen met Sdu, vaker politiedebatten, collegetours en vergelijkbare events organiseren. Daarover lopen contacten met een aantal vooruitstrevende politiewetenschappers. Het Tijdschrift als het middelpunt van activiteiten die het goede debat rond de politie aanjagen.
Ik ben blij met deze ontwikkelingen. Het Tijdschrift beleeft dit jaar zijn tachtigste jaargang, een respectabele leeftijd. Al ontstaan vóór de Tweede Wereldoorlog (en met een kleine onderbreking tijdens) heeft het in een steeds wisselend landschap van rijks- en gemeentepolitie, regiopolitie en nationale politie gestaan als een baken in de storm. Maar het gaat wel met zijn tijd mee. Het huidige Tijdschrift heeft met zijn karakteristieke voorkant, met de soms langere artikelen en met een typische papiersoort een specifieke en herkenbare uitstraling. Dit maakt het onderscheidend en dat wordt ook gewaardeerd. Niettemin, met respect voor deze karakteristieken zal ook de opzet van het Tijdschrift in de komende tijd enkele moderniseringsslagen ondergaan.
Brede ontwikkeling
Je moet immers mee veranderen, als je er toe wilt blijven doen. Dat geldt natuurlijk niet alleen in de uitgeverswereld. In dit nummer leest u een interview met Chris van Dam, een lid van de Tweede Kamer die zich regelmatig op LinkedIn laat zien. Hij houdt zich nadrukkelijk bezig met politie en justitie en hij heeft daar ook uitgesproken opvattingen over. Hij weet ook waar hij het over heeft, want hij heeft zelf jaren bij de politie en het Openbaar Ministerie gewerkt. Dat brengt hem tot inzichten die politiek gezien niet altijd mainstream zijn. Hij wil hiervoor blijven stáán, soms tegen de politieke hijgerigheid in. Interessant is dat hij zich gesterkt weet om hiermee door te gaan, omdat hij via sociale media regelmatig instemmende reacties krijgt vanuit de basis van de politie- en justitieorganisatie. Interactie met de mensen voor wie je werkt.
Eigenlijk weerspiegelt dit een brede ontwikkeling in de samenleving, die ook de politie raakt. Jan Nap schrijft dit keer over Rijker Verantwoorden. Hij gaat in op het sinds Kuijken aan actualiteit gewonnen thema van verantwoording. Hoe laat je als politie zien wat je doet? En hoe doe je als politie wat ertoe doet? Volgens Jan gebeurt dat toch vooral in contact met de mensen en organisaties voor en met wie je werkt, door daarmee in gesprek te gaan en door op nieuwe manieren het contact te hebben. Zijn pleidooi sluit aan op dat van Chris van Dam, die de taakstelling van de politie ook verwoordt vanuit wat burgers van de politie verwachten. Soms leidt dat tot andere uitkomsten dan beleidsmakers dachten.
De tijd verandert en dat vraagt van ons om ons mee te ontwikkelen. Natuurlijk is daar al veel vaker over geschreven, maar ik leg hier de nadruk op het feit dat mensen meer dan voorheen graag zelf actief meedoen in de grote kwesties van deze tijd, en dat zij daar bovendien zelf hun kanalen voor kiezen. Je stem laten horen in persoonlijke contacten, meedoen in een netwerk, via één van de kanalen van sociale media of op nog andere wijze. Individuele politici zoeken manieren om hier op in te spelen, de politiek in het algemeen zal er ook aan moeten geloven, de politie doet serieuze pogingen om hier vorm aan te geven en ook het Tijdschrift ontwikkelt zich mee.
Daarbij past een welgemeende oproep. Laat u zien op onze website en voedt het debat. Uit uzelf vrijmoedig. Uiteindelijk willen we allemaal een politie die steeds beter wordt en die komt er, als iedereen met weldoordachte opvattingen van zich laat horen. Wij ‘hosten’ graag uw ideeën.
Geef een reactie